O Projekcie NOWA RUDA

W lipcu 2013 r. Balamara uzyskała wyłączne prawa (100% udziałów w spółce) do projektu węgla koksującego w południowo-zachodniej Polsce, realizowanego przez Coal Holding Sp. z o.o. Projekt ten dotyczy wybudowania od podstaw nowego zakładu górniczego w obszarze obejmującym niewyeksploatowane partie złoża dawnej podziemnej kopalni Nowa Ruda, która w ciągu kilku dekad produkowała rocznie około 1 mln ton wysokiej klasy węgla koksującego. Pan Andrzej Zibrow, doświadczony dyrektor górniczy został powołany na stanowisko Dyrektora Generalnego firmy Coal Holding Sp. z o.o. i jest odpowiedzialny za zarządzanie realizacją projektu Nowa Ruda Węgiel Koksujący w zakresie organizacyjnym, technicznym i operacyjnym. Zakończono już program wierceń rozpoznawczych mający na celu stworzenie zaktualizowanego raportu JORC na temat Zasobów Geologicznych/Zasobów Wydobywalno-Eksploatacyjnych. W czerwcu 2015 roku sporządzono Wstępne Studium Wykonalności.

Historia Górnictwa w Rejonie Nowej Rudy

Wydobycie węgla w Dolnośląskim Zagłębiu Węglowym sięga XV wieku, co czyni ten obszar jednym z najstarszych, jeśli chodzi o wydobycie węgla w Polsce, a średnie roczne wydobycie przed 1945 r. wynosiło 0,25-0,5 mln ton. Po 1945 r. produkcja została znacząco zwiększona, a w okresie 1980-1995 r. osiągnęła szczytową wartość 1,0-1,2 mln ton rocznie.

W ciągu ostatnich dwóch dekad przed zamknięciem kopalni w 1995 r., położona niedaleko kopalnia KWK Nowa Ruda wydobywała rocznie około 1 mln ton węgla koksującego, a ponad 90% łącznej produkcji była sprzedawana lokalnym koksowniom, zaś największym odbiorcą był zakład w Wałbrzychu, znajdujący się 40 km od kopalni i połączony z nią linią kolejową.  Dzięki temu Balamara ma dodatkową pewność, że produkt będzie odpowiedni dla wymagań lokalnych koksowni.

Harmonogram Realizacji Projektu

Ostatnia aktualizacja: sierpień 2020

Charakterystyka złoża

NOWA RUDA jest jedynym projektem z portfolio Balamara Resources, związanym z węglem koksującym. Złoże położone jest nieopodal granicy polsko-czeskiej, w centralnej części Sudetów i przynależy do Dolnośląskiego Zagłębia Węglowego. Obszar Projektu NOWA RUDA ma powierzchnię około 26 km² i składa się z dwóch obszarów koncesyjnych, obejmujących dwa rejony Pola Piast złoża Nowa Ruda- WACŁAW na północy oraz LECH na południu. Oba rejony rozpatrywane są jako oddzielne złoża, a rozdzielone są sporych rozmiarów uskokiem przebiegającym w osi NW-SE. Miąższość pokładów w obrębie projektu sięga do 2.75 m w Polu WACŁAW oraz nawet do 7.0 m w Polu LECH. W pobliżu obszaru Projektu NOWA RUDA występuje szeroka infrastruktura przemysłowa i transportowa, min. linia kolejowa, doskonale rozwinięta sieć dróg oraz linie wodociągowe i elektryczne.

Prace rozpoznawcze

W grudniu 2014 Minister Środowiska zatwierdził sporządzoną przez Grupę Balamara dokumentację geologiczną dla Rejonu WACŁAW oraz LECH, opracowaną na bazie przeprowadzonego własnego wstępnego programu wierceń oraz wykupionych historycznych danych geologicznych. Niezależna opinia ewaluacyjna specjalistów KZK (Komisja Zasobów Kopalin) stwierdziła wiarygodność dokumentacji, określającej zasoby bilansowe węgla kamiennego dla Rejonu WACŁAW jako 83,886 mln ton oraz Rejonu LECH jako 32,097 mln ton (łącznie 115,983 mln ton).

Wykonano również ostrożną estymację zasobową w międzynarodowych Standardach JORC, potwierdzając obecność ~86,4 mln ton węgla kamiennego w obszarze koncesyjnym złoża NOWA RUDA. Opracowanie to wykonane zostało na bazie 11 otworów historycznych oraz innych powiązanych danych geologicznych. Balamara Resources w dalszym ciągu prowadzi uzupełniające prace geologiczne, w tym wiercenia rozpoznawcze. Łączna długość odwierconych do tej pory otworów przekracza 7,5 km. Wszystkie otwory wykonywane są w zgodności z wszelkimi wymogami określnymi przez JORC, ze 100% uzyskiem rdzenia. Pełna długość każdego wykonywanego otworu została dokładnie sprofilowana metodami geofizyki wiertniczej przy współpracy z uznaną na całym świecie firmą Geofizyka Kraków, należącą do Grupy PGNiG. Wykonano również prace hydrogeologiczne, włączając w to pompowania otworowe każdego poziomu wodonośnego stwierdzonego w nadkładzie. Próbki rdzeni zostały przekazane do certyfikowanych polskich laboratoriów celem wykonania analiz odpowiadających międzynarodowym standardom zgodnym z wymogami JORC. Zakres prac laboratoryjnych obejmował pełne studium geotechniczne, geomechaniczne, hydrogeologiczne jak również analizę parametrów jakościowych węgla.

Doświadczona firma konsultingowa z sektora górniczego – HDR Salva – została zakontraktowana do sporządzenia estymacji zasobów złoża NOWA RUDA, przy użyciu zakupionych danych geologicznych (11 otworów) oraz danych otrzymanych z programu wierceń (7 otworów) prowadzonego przez Grupę Balamara. Ogólne wyniki powyższych prac prezentowane są w tabeli poniżej:

Metoda wybierania

Opierając się na zakupionych danych historycznych, własnym programie wierceń, analizach laboratoryjnych, złożonej i zaakceptowanej Dokumentacji Geologicznej oraz zaawansowanych pracach projektowych, wykonanych przy użyciu najnowocześniejszego dostępnego oprogramowania przez międzynarodowy zespół inżynierów, Balamara Resources Ltd opracowała i złożyła Plan Zagospodarowania Złoża (PZZ) dla Rejonu LECH, do którego to otrzymała decyzję zatwierdzającą z Okręgowego Urzędu Górniczego we Wrocławiu w czerwcu 2015. Dokument ten uznawany jest za kamień milowy na drodze do złożenia wniosku o koncesję na wydobycie. Ze względu na dużą zmienność upadów poszczególnych pokładów w obrębie złoża (od stref niemal płasko-zalegających do silnie nachylonych), PZZ sporządzony został z założeniem “mieszanej metody wybierania złoża”, tj. stosując zarówno metodę komorowo – filarową jak i ścianową.

Metoda komorowo – filarowa oparta jest o system prostopadłych względem siebie, przecinających się wyrobisk, z filarami masy węglowej pomiędzy nimi, pełniącymi funkcję podporową dla skał nadkładu oraz dającą możliwość kontrolowania stref osiadania w miarę postępu frontu eksploatacji. Zakłada się, iż metoda komorowo – filarowa będzie doskonale współgrać z lokalnymi warunkami geologicznymi złoża NOWA RUDA, w szczególności w strefach małego upadu (prace rozpoznawcze wykazały w ich obrębie obecność węgla o najlepszych parametrach koksowniczych). Należy podkreślić, iż zastosowanie metody komorowo – filarowej powinno zapewnić wyższe bezpieczeństwo dla pracujących pod ziemią górników w kontekście zagrożenia wyrzutami gazów – gęsta sieć prostopadłych wyrobisk zapewnia lepszą wentylację gazów, ze względu na dużo większą powierzchnię drenażu pokładu niż w metodzie ścianowej. Metoda komorowo – filarowa to metoda dająca dużo większą elastyczność i selektywność wybrania pokładu niż ścianowa, przez co znalazła ona zastosowanie w kopalniach na całym świecie, w miejscach gdzie złożone, trudne warunki tektoniczne komplikują klasyczne wybieranie ścianami, czasem nawet do stopnia nieopłacalności. System komorowo – filarowy oparty jest o kompleksy samobieżnych maszyn górniczych, dając możliwość taniego i szybkiego ich transportu pod powierzchnię, bez konieczności demontażu przed zjazdem na dół, co z kolei znacząco obniża koszty.

Kluczowym etapem prac projektowych była dokładna, szczegółowa i rygorystyczna analiza lokalnych warunków geomechanicznych górotworu w obrębie złoża NOWA RUDA, celem opracowania najbezpieczniejszej jak i najwydajniejszej geometrii wyrobisk (np. wymiarowanie filarów, rozstaw wyrobisk i in.). Samo wybieranie zaprojektowane zostało z zastosowaniem najnowocześniejszego usprzętowienia, włączając wysokowydajne, gąsiennicowe kombajny typu continuous miner, samobieżne wozy odstawcze oraz system przenośników taśmowych. W skład parku maszynowego projektowanego zakładu górniczego wejdą także samobieżne kotwiarki, których zadaniem będzie wzmacnianie stropów i ociosów obudową kotwową, z dodatkowymi wzmocnieniami, np. stalowymi płytami i siatkami.